ازدواج از خاص­ترین وقایع زندگی هر فردی است. در این میان لباس عروس هم به نوبه خود جایگاه ویژه­ای دارد. معمولا عروس­ها به این روز اهمیت بیشتری نسبت به داماد میدهند و آن را بسیار مهم میدارند. همانگونه که تاریخ نشان میدهد زنان همواره سعی داشته­اند لباسی برای عروسی داشته باشند که خاص باشد و حال و هوای شادی و نشاط را به خوبی منتقل کند و مهم­تر از آن عروس را زیباتر و باشکوه­تر نشان دهد.

لباس عروس میتواند نشانه­ای از ملیت عروس باشد.  در دوران قرون وسطی، ازدواج چیزی فراتر از رابطه میان دو نفر بود و اکثرا شامل مواردی مانند اتحاد میان دو خانواده یا قبیله یا حتی کشور و تجارت میان آنها بود. بنابراین لباس پوشیده شده توسط عروس باید بگونه­ای میبود که نشانگر خانواده و کشور خود باشد. با توجه به سلطنتی بودن اکثر نظام­ها در آن زمان، ازدواج­های سلطنتی دارای اهمیت بالایی بود و گاهی نمایانگر اتحاد میان دو کشور میشد؛ به همین دلیل لباس عروس میتوانست نشاندهنده حیثیت و اعتبار کشورش باشد و لباس­های گرانقیمت، ثروت و تمول مردم کشور را بروز میداد.

خانواده­های سلطنتی پارچه­های مرغوب و گرانقیمت را در نظر میگرفتند و پارچه­هایی نظیر مخمل، ابریشم، خز و پارچه ­های بافته شده از طلا  و نقره را در لباس عروس به کار میبردند. پارچه­های آن زمان اکثرا دست­بافت بود و پس از مدتی خشکیده و خراب میشد، بنابراین مردم در استفاده از لباس­های خود محتاط بودند و صرفه­جویی را مد نظر داشتند.

در آن زمان دسترسی به انواع رنگ مانند امروز آسان نبود و دستیابی به رنگ­هایی مثل قرمز، مشکی و ارغوانی بسیار مشکل بود و فقط برای ثروتمندان امکان­پذیر بود. همچنین در لباس عروس جواهرات گرانبهایی مانند الماس، یاقوت و زمرد برای تزیینات به کار میرفت که سبب درخشش عروس در مقابل نور خورشید میشد؛ گاهی آنقدر جواهر روی لباس بود که اصل پارچه ناپدید میشد. حتی در موردی مانند شاهزاده مارگات در قرن پانزدهم، لباسش چنان سنگی بود که نمیتوانست راه برود و به کمک چند نفر به کلیسا برده شد.

از لباس سفید به جهت شادی بخش و روشن بودن برای مدت طولانی استفاده میشد، که هم اکنون هم به عنوان رنگ سنتی و رایج لباس عروس پذیرفته شده است. اما همیشه اینطور نبوده است. پوشیده لباس سفید برای عروس از زمان ملکه ویکتوریا به عنوان رسم آغاز شده است. قبل از آن عروس­ها با توجه به موقعیت اجتماعی خود، انواع رنگ­ها و لباس­ها را در روز عروسی میپوشیدند. در آن زمان، رنگ آبی نشاندهنده پاکی بود، برخلاف امروز که رنگ سفید چنین معنایی دارد. بنابراین عروس­های بسیاری برای عروسی خود رنگ آبی انتخاب میکردند و رنگ سفید نشانگر ثروت و پول بود.

ازدواج ملکه ویکتوریا در 1840 تاثیر شگرفی بر مراسم­های عروسی گذاشت. هر چند که او نخستین فرد سلطنتی نبود که لباس سفید برتن کرد، اما نخستین در دوره مدرن بود. رنگ سفید در مراسم عروسی زیاد رایج نبود اما ملکه ویکتوریا این سنت را شکست. بعد از آن به سرعت در اروپا و امریکا، زنان برای عروسی خود لباس سفید را انتخاب کردند؛ هرچند کماکان عده­ای بودند که لباس رنگی استفاده میکردند اما رنگ سفید به عنوان رنگ قالب پذیرفته شد و هم­اکنون نیز رنگ رایج در عروسی­هاست.

با پیشرفت شهرنشینی و مدرنیزه شدن، امکان تهیه لباس عروسی زیبا برای همه زنان فراهم شد، همه لباس سفید را پسندیدند و هم­گیر شد، کار به جایی رسید که برخی ژورنال­ها نوشتند فلسفه لباس سفید عروس آنچنان به زمان قدیم بازمیگردد که کسی آن را بخاطر نمی­آورد. همانطور که میدانیم این مطلب نادرستی است، اما نشانگر عمق نفوذ لباس سفید در میان عامه مردم است.

اعتقادات قدیمی درباره رنگ­های لباس عروس وجود دارد. معتقد بودند که رنگ لباس عروس در آینده شما تاثیر میگذارد و انتخاب رنگ سفید را بسیار صحیح میدانستند، رنگ خاکستری یعنی راه دوری خواهید رفت، رنگ سیاه یعنی بازخواهید گشت و رنگ قرمز برای شما مرگ می­آورد و رنگ­های دیگر هم که معانی دیگری داشتند.

همواره سعی عروس­ها بر این بوده که لباسی بپوشند که مناسب جایگاه اجتماع آنها باشد و علاوه بر بروز بودن، مواد باکیفیتی در ساخت آن بکار رفته باشد تا نمایانگر ثروت آنها نیز باشد. مدل­های لباس هر روز تجملی­تر و پرزرق و برق­تر میشد تا اینکه با آغاز جنگ جهانی اول این روند دچار توقف شد و لباس­های ساده­تری برای عروسی انتخاب میشد. همچنین تغییر نقش اجتماعی زنان در جامعه، سبب کوتاه­تر شدن دامن لباس­ها شد. کوکو شانل نقش موثری در تغییر استایل و فشن زنان داشت و برای نخستین بار در دهه1920، لباس کوتاه را برای عروسی معرفی کرد. این لباس، یک پیراهن سفید تا زانو بود که دنباله بلندی داشت و مورد توجه همگان قرار گرفت.

با آغاز جنگ جهانی دوم،  عروس­ها احساس کردند دیگر برای ازدواج نیاز به لباس­های گرانقیمت آنچنانی ندارند و میتوانند از لباس­های ارزان­تر هم استفاده کنند. انها اکثرا زمان کوتاهی بعد از نامزدی، ازدواج میکردند و فرصت چندانی برای انتخاب لباس عروس خود نداشتند. کار به جایی رسید که حتی لباس عروسی را اجاره میکردند و اگر هم نظامی بودند در همان لباس نظامی ازدواج میکردند.

با پایان جنگ جهانی، دوره رفاه آغاز شد و خود را در لباس­های عروسی هم نشان داد. لباس­های سفید بلند و دنباله­دار دوباره رایج شد و زنگهای آبی و صورتی کم کم به کناری رانده شدند. از دهه 1950 به بعد، بیشتر توجه بر روی شخصیت عروس متمرکز شد.

امروزه لباس­های عروس در مدل و رنگ­های متنوع وجود دارد، از لباس­های بسیار مجلل تا پیراهن­های ساده. عروس­ها با توجه به سلیقه و استایل خود، هر کدام را انتخاب میکنند. باید ممنون پیشرت علم و تکنولوژی بود، زیرا انتخاب­های بسیار گسترده­ای در هر زمینه، از جمله لباس عروس، پیش روی ما قرار داده است.

کلیدواژه ها : تاریخچه لباس عروس سفید ، تاریخچه لباس عروس در ایران ، تاریخچه لباس عروس ، تاریخچه لباس عروسی ، تاریخچه لباس عروس ایرانی ، تاریخچه لباس عروس در اروپا ، تاریخچه لباس عروسی سفید ، تاریخچه ی لباس عروس ، تاریخ لباس عروس سفید